Pek cok kisi icin siir bir sey ifade etmez diyor Jay Parini kitabinin basinda. Ama bu genellemeyi görmezden gelerek siir, dil, siirin anlami ve zihinler ile hayatlari degistirme gücü üzerine derin bir inceleme sunuyor.
Kendisi de sair olan basarili egitmen Parini; Aristoteles, Horatius, Longinus gibi yüzyillar önce siiri savunmus insanlari ele alarak basliyor, sonra Wordsworth, Coleridge, Shelley, Eliot, Frost, Stevens ve daha pek cok basarili sairin siir savunularini inceliyor. Okurun siirsel ses, metaforun gizemi, özgünlük ve özgürlük üzerine düsünmesini saglayan yazar, gelenekle nasil bir bag kurulmasi gerektigini de ortaya koyuyor.
Parini anlasilmaz terimler ve karmasik yorumlardan uzak durdugu bu kitabini samataci kültürün gürültüsü yüzünden zaman zaman unutulan bir gercegi gün yüzüne cikararak bitiriyor Siir önemlidir cünkü yoklugunda yarim yasariz, yasamin sundugu olanaklarin tam anlamiyla bilincinde olamayiz.
